Kötü Cocuk 4;Sakli Cennet

HER BOGULMAK ÜZERE OLDUGUMDA YAPTIGIM GIBI RESME SIGINDIGIM BIR ANDA, ÜZERIME KUSAN KARANLIGIN ICINDE, GÖZLERIMI KAMASTIRAN BIR TURUNCU BELIRDI KORKARAK.
Hayatimi, beni, sevgimi degistirecek bir olay ve ardindan uzunca bir uyku... Yasadigim korkunc olayin
ardindan bu hayati terk ettigimi sanirken herkes, O beni duymustu. Kalbimin atisini duymustu. Kollarina
alip kurtarmis, yüregine sarip isitmaya calismisti taslasan buz gibi bedenimi ve kalbimi. Meric, beni
duymustu...
Kalbimin buzlari cözülüp hayata döndükten sonra her sey degismisti benim icin. Sessizlikle cezalandirdim
önce kendimi. Sonra sesimi duydu Meric, Nese, Semih, Cansu ve diger arkadaslarim... Yasadiklarimizdan,
yitirdiklerimizden, kazandiklarimizdan sonra Meric ile iliskim ayni degildi. Tabii beni bekleyen üniversite
yasantim, gelecegim, ailemle iliskim bambaska bir akisa girmisti. Babamla iliskimiz tam rayina
oturmusken, onun evlenme karari yüzünden darmadagin oluyordu her gecen gün. Meric ise bana bunu
yasatanlardan intikam almaya yemin etmisti.
Tüm bunlar olurken, Mericten gizlenen bir sir ve onu koruma cabam yepyeni bir hezeyanin icine atacakti
hepimizi. Ben, Meric, Semih... Bizi neyin bekledigini tahmin bile edemezdik. Tek niyetim, aydinligimla
sarmalamakti onu. Oysa istemeden cok incitecek, belki de onu, bizi sonsuza dek kaybedecektim...
Üniversite, is, mesafeler ve ayrilik. Büyüdügümüzü mü söylüyordu bize tüm bunlar
Birisi bana, benimkine benzer bir hikaye anlatti gözleriyle. Gözleri... Siyahin icindeki kücük beyaz nokta
gibiydi...