Luna

Bildigin her seyi unut. Cünkü bildiklerin her seyi unutturmak icindi. Aslolani hatirlama diyeydi. Cünkü bildigini sandiklarin koca bir yanilsamadan ibaret. Sadece bunu bilmeni istedikleri icin yaratildilar. Bilmeni istemedikleri gercek icinse gözlerine koca bir perde örtüldü. Karanlik bir maskeyle sarmalandin. Sana ögretilenler mutlak dogrular olmadi hicbir zaman. Dogdugunda hayati bundan ibaret sandin, senden öncekiler de öyle sandi, ondan öncekiler de. Gördügün, gördügümüz normlar bunlardi cünkü. Sen bunu gercek diye algiladin, cünkü hepsi olmasi gereken bu diye dayatildi. Aklina sürgün edildin, akillarimiza hapsedildik. Üstelik simdiye ait degil bu tutsaklik, binlerce yildir süregelen bir kaniksanis. Koca bir aldanis. Aliskanliklarimiza alistirildik, onlardan asla kopartilmamak üzere. Korkularimizin, kaygilarimizin kontrol ettigi strese dayali yapay nefesler yarattilar bizlere. Cikar yol bulamayan, debelendikce batan, cirpindikca yalnizlasan caresiz birer varliga dönüstürüldük. Her sey, özünün derinliklerinde, bilincine acilan o nehirde. Cünkü aslolan gercek, bildiklerinde degil, bilmediklerinde sakli...