Bildungsroman Indonezji

W 2015 roku Indonezja - nowoczesne postkolonialne pästwo zamieszkiwane przez ponad -wier- miliarda ludzi praktykuj-cych 6 ró-nych religii (z czego 87 procent to muzu-manie) i setki ró-nych grup etnicznych mówi-cych ró-nymi j-zykami ojczystymi - obchodzi-a 70. rocznic- uzyskania niepodleg-o-ci. W cäym kraju ludzie uroczy-cie upami-tniali niepodleg-o--, cho- wi-kszo-- z nich nie urodzi-a si- jeszcze, gdy ojcowie zäo-yciele og-osili niepodleg-o-- w 1945 roku. Dla wielu Indonezyjczyków Indonezja jest tak realna i fizyczna jak flaga narodowa, narodowa dru-yna pi-karska, prezydent itp. Niewiele osób zdaje sobie spraw-, -e dziäa ona na bardziej symbolicznym poziomie. Sugeruje to, jak wäny jest j-zyk indonezyjski jako sposób samoidentyfikacji. Jednym z problemów w postrzeganiu Indonezji jako zamkni-tej samoidentyfikacji jest to, -e opiera si- ona na zäo-eniu, -e Indonezja jest czym- stäym. W tej esencjalistycznej perspektywie Indonezja jest postrzegana jako podmiot, który istnieje od najd-u-szego mo-liwego okresu czasu, a tym samym zas-uguje na punkt stabilno-ci. Niniejsza ksi--ka podwäa t- esencjalistyczn- perspektyw-. Problematyzuje ona nacjonalizm Indonezji i argumentuje za pomoc- Kwartetu Buru Pramoedya A. A. Toera, -e jest on organicznym wynalazkiem.

Dono Sunardi é atualmente membro do corpo docente do Departamento de Letras Inglesas da Universitas Ma Chung, Malang, Indonésia. Licenciou-se na Clark University, Worcester, MA, como bolseiro Fulbright em 2011. O seu espetro de investigação vai desde os temas do pós-colonialismo ao nacionalismo, passando pela tradução e pela aprendizagem. Para além de ensinar, traduz.