Lezen is begrijpen

Onderzoekers en opvoeders hebben lang getwijfeld aan de veronderstelling dat een noodzakelijke dissociatie tussen "code" en begrip noodzakelijk is om te leren lezen. Inderdaad, wat deze dissociatie rechtvaardigt is het idee dat begrip op natuurlijke wijze voortkomt uit kennis: een erkend woord wordt automatisch "begrepen". Hieruit kan worden afgeleid dat het voldoende is dat het aantal herkende woorden talrijk is om de teksten die deze bevatten te kunnen begrijpen. Onderzoekers kwamen echter al snel tot de conclusie dat er in deze hypothese een verwarring bestond tussen "het herkennen van woorden" en "het begrijpen van teksten", dat begrip misschien niet hetzelfde is voor woorden en teksten en dat het in ieder geval het begrijpen van teksten is waar men zich op zou moeten richten. In feite is het een "anti-leeshandleiding", een gids voor het onderwijzen van het lezen met boeken, echte boeken en alle bestaande "leesobjecten", en vooral zonder leeshandleiding.

Ancienne élève de l'Ecole normale supérieure de Sèvres, agrégée de grammaire classique, Eveline Charmeux a enseigné la didactique du français, successivement à L'Ecole Normale d'Amiens, puis à l'IUFM de Toulouse. Parallèlement, elle a exercé entre 1966 et 1993 les fonctions d'enseignant chercheur associé à l'INRP de Paris.