Yoksullar Evi

Insan olmanin özü, kisinin kusursuzluk pesinde kosmamasi, zamanzaman sadakat ugruna günah islemeye meyilli olmasi, cileciligiarkadasca iliskiyi engelleyecek noktaya tasimamasi ve sonundahayata yenik düsüp parcalanmasidir, ki sevgiyi diger bireylere baglamamanin kacinilmaz bedelidir bu.Bir duvardan ilk beklentimiz dik durmasidir. Dik durursa iyi birduvar demektir ve hangi amaca hizmet ettigi bundan bagimsizdir. Ancak dünyanin en iyi duvari bile olsa, eger bir toplama kampinin etrafini cevreliyorsa o zaman yikilmayi hak ediyordur.George Orwell, denemelerinden birinde Iyi romanlari korkmayanlar yazar diyor. Onun denemelerini okurken de tipki romanlarinda oldugu gibi, korkmayan, entelektüel ahlaki ve düsünceyi savunmak icin yalniz kalmayi göze alan bir yazarla karsi karsiya oldugunuzu anliyorsunuz. Yoksullari yazarken, Britanyanin semizyönetici sinifini ignelerken, Ispanya Ic Savasinda tarihyazimi üzerine düsünürken, Dalinin biyografisinden yola cikarak sanatcinin ahlaki üzerine sorular sorarken, hep o hinzir, külyutmaz ve acik sözlü üslubuyla hakikatin ve ucuz cikarlara, alkislarla kurulan narsist benlige feda edilemeyecek zekanin yanindadir Orwell.Orwellin olaganüstü denemelerinde bas döndürücü bilgi ve teknolojicaginda bile cevapsiz kalan sorularla yüzlesecek ve gercek düsüncenin derinliginin hazzina varacaksiniz.