Chemia bionieorganiczna nukleotydów i analogów amin biogennych

Niniejsza praca dotyczy reakcje kompleksowania w uk-adach jonów miedzi(II) z analogami amin biogennych i nukleotydami. W ramach badä wyznaczono sk-ad i stäe trwäo-ci po--cze- w uk-adach podwójnych poliamina/nukleotyd, Cu(II)/poliamina oraz uk-adach potrójnych Cu(II)/nukleotyd /poliamina, gdzie poliaminami s-: 1,2-diaminopropan (tn-1), 2-metylo-1,2-diaminopropan (tn-2) oraz 4,9-dioksa-1.12-diaminododekan (OSpm), a badanymi nukleotydami: adenozyno 5'-monofosforan i cytydyno 5'-monofosforan. Wykluczono udziä w koordynacji atomów tlenu we wszystkich badanych uk-adach z OSpm. W uk-adach potrójnych Cu(II)/nukleotyd/poliamina ustalono tworzenie heteroligandowych kompleksów Cu(AMP)Hx(OSpm) oraz Cu(CMP)Hx(OSpm) z koordynacj- przez atomy tlenu grupy fosforanowej oraz endocykliczne atomy azotu N(1), N(7) lub N(3) nukleotydów oraz niekowalencyjne oddziäywania ze sprotonowan- poliamin-. W procesach kompleksowania z tn-1 i tn-2 z jonami metalu ustalono wp-yw bocznych grup metylowych poliamin dziäaj-cych jako zawada przestrzenna na tworz-ce si- po--czenia kompeksowe, zarówno w uk-adach podwójnych Cu(II)/tn-1 i Cu(II)/tn-2 jak i potrójnych Cu(II)/nukleotyd/poliamina.

Doktor nauk chemicznych. Obecnie adiunkt w Zak-adzie Dydaktyki Chemii na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Autor prac z zakresu chemii bionieorganicznej, dydaktyki chemii i przyrody.