Entomopathogene schimmels en hun werkingsmechanisme

Entomopathogene schimmels veroorzaken gewoonlijk een infectie wanneer sporen in contact komen met de gastheer van de geleedpotige. Onder ideale omstandigheden van gematigde temperaturen en een hoge relatieve vochtigheid ontkiemen de schimmelsporen en dringen ze door enzymatische afbraak en mechanische druk het insectenlichaam binnen. Eenmaal in het lichaam vermenigvuldigen de schimmels zich, dringen het insectenweefsel binnen, komen uit het dode insect tevoorschijn en produceren meer sporen. Natuurlijke epizoötieën van entomophthorale schimmels zoals Entomophaga maimaiga (in de zigeunermot), Entomophthora muscae (in vliegen), Neozygites fresenii (in bladluizen), N. floridana (in mijten) en Pandora neoaphidis (in bladluizen) kunnen een aanzienlijke vermindering van de gastheerpopulaties veroorzaken. Hoewel deze snelwerkende schimmels moeilijk te kweken zijn in kunstmatige media en niet verkocht kunnen worden als biopesticiden, zijn ze toch belangrijk bij de natuurlijke bestrijding van sommige plaagdiersoorten. Hypocleale schimmels zoals Beauveria bassiana, Isaria fumosorosea, Hirsutella thompsonii, Lecanicillium lecanii, Metarhizium acridum, M. anisopliae, en M. brunneum worden daarentegen wereldwijd in verschillende formuleringen als biopesticiden verkocht.

Prof. Dr. Mohamed Abdel-Raheem Ali Abdel-Raheem, Pests & Plant Protection Department, Agricultural and Biological Research Institute, National Research Centre, Cairo, Egypt. Dr. Eslah Shakir Rajab, Department of Microbiology, College of Science, Al-Karkh University of Science, Iraq.