Analiza cefalometryczna tkanek mi¿kkich

W ortodoncji jednym z g-ównych celów leczenia jest osi-gni-cie i zachowanie atrakcyjno-ci twarzy.1 Tradycyjnie nacisk k-adziono na komponent z-bowy i szkieletowy w diagnostyce i planowaniu leczenia. Przez 100 lat teoria i praktyka ortodontyczna w du-ej mierze opieräy si- na paradygmacie Angle'a, który uwää idealn- okluzj- z-bów za "idealn- form- zamierzon- przez natur-". Wraz z pojawieniem si- cefalometrii relacje z-bowo-szkieletowe stäy si- decyduj-cym czynnikiem w analizie twarzy, a tkanki mi-kkie pozostäy drugorz-dne. Obecnie zmienno-- jest akceptowana jako norma; idealna okluzja jest raczej wyj-tkiem ni- regu--, a ortodonta i natura s- cz-sto przeciwnikami. W wy-aniaj-cym si- paradygmacie tkanek mi-kkich diagnostyka i planowanie leczenia k-adzie wi-kszy nacisk na kliniczne badanie funkcji i estetyki tkanek mi-kkich. Ortodonta musi zrozumie- zachowanie tkanek mi-kkich w odniesieniu do zmian ortopedycznych i ortodontycznych, aby dok-adnie przewidzie- reakcj- tkanek mi-kkich na zmiany tkanek twardych. Wcze-niej uwäano, -e kontury twarzy s- wynikiem po-o-enia tkanek twardych i pó-niejszego ob-o-enia tkanek mi-kkich.

Dr Shruti Goel jest konsultantem ortodont- w regionie Delhi NCR, g-ównie w Ghaziabad i jest zaangäowana w wiele projektów spo-ecznych. Dr Reena R. Kumar jest Dyrektorem, Proff. i HOD Dptt. ortodoncji w D. J. College of Dental Sciences & Research. Dr Ambuj Chandna jest starszym wyk-adowc- w DJCDS&R i konsultantem ortodont- w regionie Delhi NCR.