Lof en realiteit bij humanitaire interventies

In het voorjaar van 1999 schreef de NAVO geschiedenis door een bombardementscampagne van elf weken te houden met de verklaarde bedoeling de etnische zuivering in Kosovo te stoppen. De interventie kwam ook in de annalen van de geschiedenis als het -goede geval- van humanitaire interventie, en werd geprezen door een van de belangrijkste filosofen van onze tijd: Jürgen Habermas. Het doel van het boek is om kritisch te kijken naar Habermas 'positieve beoordeling van de Kosovo-zaak. De aanpak is om te bekijken hoe de viering van het bombardement in strijd is met zowel de rommelige feiten op de grond als het westerse documentaire verslag. Het toont bijvoorbeeld aan dat Habermas cruciale feiten mist; het besef dat de rebellen van het UCK in Kosovo opzettelijk hebben aangezet tot een brutale Servische reactie en NAVO-interventie. Met veel in het nieuws over de zware inspanningen van de regering-Obama om het bloedvergieten in Libië een halt toe te roepen, bekritiseert dit werk ook het geloof in de normatieve geloofsbrieven van Washington om in te grijpen. Het dient als een waarschuwend verhaal tegen de onwankelbare goedkeuring van humanitaire bombardementen door machtige staten.

MAMÁ; Estudió Ciencias Políticas en Ohio State University.