Unutmabeni Mavisi

Karanin akla yer degistirdigi, duraganligin icinde hareketin zarafeti, derinlik ve sirlar Sarisin kadin bu sirlari aralamak icin geldigi Mevlevihanede gözleri beyaz tennurelerin ucusan eteklerine, yeri ve gögü aralayan semazenlerin elleri arasindan kayip onlarin kapali gözlerine takiliyordu. Bu yüzlerden biri daha genc, daha masum ancak daha derindi. Dünyayi, kainati, insani cözdügünü zannettiren tilsim, ayinle izleyenlere görünüp tene degen bahar esintisi gibi hissedilip kayboluyordu.
Insanin elinden pek cok sey, hatta her seyi alinabilirdi; sadece insanin anilarina kimse dokunamazdi. Artik biliyordu ki anilari ve hayatiyla ilgili bildigi ne varsa görünmez bir el tarafindan yazi tahtasindan silinir gibi her an yok olabilirdi.
Günay Uysal, Unutmabeni Mavisindeki yirmi üc hikayesinin her biriyle hayattan farkli bir kesit, farkli bir insan karakteri sunarak bizi cesitli duygularin icinde yolculuga cikariyor. Bazen bir hüzün, bazen bir nese, bazen bir sevda icinde gönlümüze dokunarak insanlara yeni bir gözle bakmamizi sagliyor. Duygularin sesini duyuyor, kokusunu aliyor ve renkleriyle baska dünyalara dahil oluyoruz.