Cofaj¿cy si¿ potop Noego jako czynnik wyzwalaj¿cy rozprzestrzenianie si¿ dna morskiego

Ksi--ka ta dowodzi, -e prawie cäy neoproterozoiczny i fanerozoiczny zapis geologiczny zostä w jaki- sposób dotkni-ty przez Potop Noego i jego nast-pstwa. Opisy formacji w kluczowych regionach zostäy skorelowane w porz-dku stratygraficznym z etapami historycznymi widocznymi w zapisie Ksi-gi Rodzaju. Umo-liwi-o to opracowanie nowego biblijnego modelu historii geologicznej m-odej Ziemi, obejmuj-cego cofanie si- wód i fazy wysychania w roku potopu. Niezwyk-e jest to, -e pocz-tkowy rozpad kontynentów rozpocz-- si- w triasie i -e zbieg-o si- to z czasem znacznego obni-enia poziomu morza i powszechnego wysychania kontynentów. Cofaj-ca si- woda morska wprowadzona do górnej cz--ci p-aszcza przez strefy rozdrobnione fontannami potopu drastycznie obni-y-aby temperatur- topnienia i lepko-- krzemianów p-aszcza, co doprowadzi-oby do rozpadu superkontynentu i rozprzestrzeniania si- dna morskiego w mezozoiku i kenozoiku.

Harry Dickens (pseudónimo) é geólogo no Serviço Geológico da Austrália. Tem mais de 35 anos de experiência na exploração de petróleo e de minerais. As suas qualificações são em geologia, geofísica e gemologia. Fez apresentações internacionais e escreveu sobre formação de petróleo, geologia pré-cambriana e aspectos do Dilúvio de Noé.