Karanlik Dagda Bir Yol

Yine de gece demek dagin sisli karanligi demekti; penceresinden yalnizca, yukarilara tirmanan ormanin sik agaclari görünür, gözleri gökyüzünü ve yildiz isiltilarini hic yakalayamazdi. Tek parilti dag yolunun kiyisinda kalmis iki evin pencerelerinde görünen gaz lambasinin sari isiklariydi, onlar da gecenin icinde kalici olmaz, erkenden sönerdi. Seyrek de olsa yukari köylere giden bir aracin farlari ortaligi gündüz gibi aydinlattiginda gencecik yasinin umutlu hayallerini animsar, yüzünde hos bir duygunun gülümsemesi olusurdu.
Öyküleri bircok edebiyat ödülüne deger bulunmus Hüseyin Akyüz bu kez kalemiyle insan ruhunun derinliklerinde gizemli yolculuklara cikip, bize cok uzak gibi duran, gercekte yan duvarimizin hemen arkasinda olan insanlarin sasirtici yasam serüvenlerinden ilginc kesitler ortaya koyuyor. Bir yanimiz buruk bir tebessümle düsüncelere dalmadan edemezken, diger bir yanimizin cani yaniyor.
Karanlik Dagda Bir Yol okumakla her birinden ayri heyecanlar duyacaginiz öykülerle bir yazin söleni gibi.