De Odyssee van Klassieke Culturele Vorming

Het onderzoek naar de implementatie van Klassieke Culturele Vorming is verricht vanuit verschillende theoretische benaderingen. Daarbij is gebruik gemaakt van een politicologisch, een beleidsmatig/organisatorisch en een psychologisch model. Naast een analyse van het gevoerde onderwijsbeleid is onderzocht op welke wijze de directies van scholen de implementatie van KCV hebben -gemanaged-en in hoeverre dit heeft bijgedragen aan het welslagen (dan wel het mislukken) van de implementatie. Tevens is onderzocht in hoeverre docenten bereid en in staat waren om KCV te implementeren en welke hulpbronnen daarbij geboden zijn. Ten slotte is onderzocht wat de effecten waren van de invoering van KCV voor leerlingen en wat leerlingen van het vak KCV hebben opgestoken. Uit de resultaten bleek, dat leerlingen KCV een leuk en leerzaam vak vonden. Dit gold niet alleen voor leerlingen op gymnasia en gymnasiale afdelingen van lycea, maar nadrukkelijk ook voor de havo-leerlingen die het geluk hadden een school te bezoeken waar ze het vak KCV mochten kiezen.

Renée Helene van Meurs (Amsterdam 1945) studeerde andragologie, organisatiekunde, politicologie, Griekse en Latijnse taal en cultuur en als bijvak architectuur en kunstgeschiedenis. Zij werkte 20 jaar als docente in het hoger beroepsonderwijs.