Avaz

Hic AVAZiniz cikana dek bagirdiginiz oldu mu
Avazi ciktigi kadar bagirir insan. Bazen acisindan, bazen korkusundan, bazen sevincinden...
Ya cikip bir dag basina, ucsuz bucaksiz gökyüzüne büyük cigliklar atar, ya da önüne koydugu
bembeyaz kagidinda, kelimeleriyle ciglik atar. Iste bu kitap, kalemi kagidi dag basi eyleyip, avazim
ciktigi kadar sustugum bütün gecelerin ugultusudur.
Avaz kelime anlami olarak; yüksek ses, insan sesi, bagirti anlamlarina gelir. Oysa duygu
anlami olarak ise yüreklerdeki kapali kapilarinin anahtaridir adeta. Söyleyemediginiz,
bagiramadiginiz her seydir. Oysa kapilar da bizdedir, acacak anahtarlar da. Susmakta elimizdedir,
AVAZ AVAZ bagirmakta.
Öncelikle bir besteci ve müzisyen olarak harflerin ve kelimelerin de tipki notalar gibi birer
ezgisi oldugunu cok iyi biliyorum. Bilhassa siir sanati bunun apacik göstergesidir. Benim icin yazi
yazmak, harflerle sarki bestelemektir. Nice yüreklere uzanan essiz bir yoldur. Disiplinle yogrulmus
ahenk ve ritim meselesidir. Sihirli bir dünyaya acilan kilitli kapilardir. Deryadir. Denizdir. Ihtirasli
ruhumun tüm gercekligiyle teslimiyetidir.
Ilk öykü kitabim NOTAyi edinip okuyan herkes fark etmistir ki, kitabi olusturan öyküler
anlasilir bir dil ve ari bir Türkceyle kaleme alinmistir. Kullanilan bu dil, Türk insaninin hakiki
konusma dilidir. Halkin icinde var olan, yasayan, yasatilan ve sonsuza dek yasatilmak üzere dillere
destan nice karakterler, elbette Halkin diliyle konusacaklardir. Dillerin denizinde dalgalarla
yüzmektir adeta yazi yazmak. Tipki bir seyyahin diline, yasadiklarinin ayna olmasi gibi. Insanoglu
yasar, yasadiklarini yüreginde saklar. Sakladiklarini ise kalemiyle okuruna sunar. Yasayanin
kaleminde, yasanilan argo söylenir, küfür de.
Su anda kitabin arka kapagini okuyan SEN sunu cok iyi bilmelisin ki, az sonra okuyacagin
öykülerde yer alan karakterler de yasamistir. Argo da söylemislerdir, küfür de. Cünkü onlar, senin
de her gün bir sekilde karsilastigin, selamlastigin, oturup cay kahve ictigin kisiler. Belki de o SEN,
aynada gördügün sendir... Ne dersin
Kendini kitaptaki herhangi bir öykünün denizinde bogulurken bulursan eger, mutlaka bana
yaz. Asagiya o essiz denizde hayatta kalman icin can simidini birakiyorum.