POLSKO! OBUD¿ SI¿!

POLSKO! OBUD- SI-! W orlim locie do wolnöci... POLSKA krajem paradoksów i skrajnöci...
Brak rozdziäu pästwa i Köciöa w pierwszym rz-dzie... Politycznie, b-d- z dobrym programem ale jednocze-nie wrogim nastawieniem do ideäów Zachodu /PIS/, b-d- w miar- z nowoczesnym my-leniem zbli-onym do modelu znanego na Zachodzie ale brakiem programu dla Polski /PO/. Przynajmniej jak dot-d. Polsce potrzeba otwarcia na Zachód, zachodniego stylu my-lenia a jednocze-nie dbäö- o wszystko to co polskie, od kultury po gospodark-.
Centralny Port Lotniczy, Baltic Pipe, Przekop Mierzei, Via Carpatia to dziäania infrastrukturalne, które powinny napawä dum- kädego Polaka. Ale jednocze-nie wolnö- jednostki nie powinna by- traktowana jako tabu
ale jako podstawowe prawo, tak jak to jest na Zachodzie. Nie möna lekcewäy- wolnöci i swobód obywatelskich... W istocie rzeczy Polska nadal jest w jakim- sensie hybrydowym krajem, rozbitym pomi-dzy wp-ywy Wschodu i Zachodu, szczególnie na p-aszczy-nie my-lowo-filozoficznej.
Czas wybrä... Zdanim autora nale-y postawi- na wolnö- i swobody obywatelskie przy jednoczesnej dbäöci o wszystko co polskie a stanowczo odrzuci- dogmat i propagand-, pranie mózgu obywatelom i traktowanie ich podrz-dnie jako niegodne pästwa cywilizacyjnego, cö co jest typowe na Wschodzie. Spójrz, Panie! /Dedykowane Cyprianowi Norwidowi z okazji jego 200-ych urodzin/
Spójrz, Panie! Dzwony bij- we mnie, na n-t- pot-g-!
Oznajmiaj- mój -lub, moj- mi-ö- i jej wiecznö-
Do tego kraju, do którego tak bardzo t-skno mi, Panie
Kompasem moje serce i mój niez-omny duch
Nie ugn- si- ani na chwil-, nie spoczn- pókim -yw
Gorej- we mnie promienie dobroci i wolnöci
Na triumfalnych skrzyd-ach jam ä po dach nieba
I na twoim -onie, Polsko. Bo t-skno mi do ciebie!
Albowiem ty- mi zród-em wszelkiego urodzaju
Dzwony w tobie i we mnie -wiadkami, mój kraju
Ach! Spójrz, Panie! Jak bij- te dzwony! Ku chwale!
Dzwony co echami ech z Zygmuntowskiego dzwonu
I z dzwonów z köcielnych dzwonnic ä po obrze-a kraju
Ach! One jak karyliony! Z d-wi-kami, tonami, melodiami
Tak donönymi jak te podniebne z gromow-adnych chmur
Spójrz, Panie, raz jeszcze! Obdarz Swym wzrokiem
Ten naród, co oddany Twojej pieczy i Matce Twojej Böej
Ten naród, co umi-owä wolnöci cz-owieka jako swoje
I ludom Europy wskazä drog- ku umi-owaniu ojczyzny
Niech-e tak b-dzie dalej i duch norwidowski w nas
Jak by- tak b-dzie, ku pokrzepieniu ludzkich serc
Ach! Spójrz, Panie! Polska w szacie wiecznej wolnöci!